Σάββατο 25 Απριλίου 2009
Η πρώτη φορά
Ήταν βράδυ του Σεπτέμβρη όταν ήρθα για πρώτη φορά .Η προσμονή μου για τη Λάιστα ήταν μεγάλη .Ο Νίκος είχε περιγράψει το μέρος με ασυνήθιστες λεπτομέρειες , αλλά και με μεγάλη περιγραφική δεινότητα.Η εντύπωσή που είχα στο μυαλό μου ήταν, ότι σίγουρα, θα αντικρύσω κάτι λιγότερο εκπληκτικό .Το πρωί, αυτό που αντίκρυσα, ήταν σίγουρα κάτι περισσότερο εκπληκτικό απ'αυτό που φανταζόμουν.Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά.
Καλλιέργιαι εις την συνοικία των Ταξιαρχών.
Αι καλλιέργιαι αι οποίαι ευδοκιμούν είναι, τα φασόλια γίγαντες εκλεκτής ποιότητας, τριφύλια και κτηνοτροφικά μπιζέλια δια κτηνοτροφές, αρωματικά φυτά, όπως είναι η αμπαρόριζα, η μέντα, το χαμομήλι και τα συναφή, αρωματικές τριανταφυλλιές δια την παραγωγήν ροδελαίου κλπ. Εις τα πλαγιάς των ανωτέρω εκτάσεων, αίτινες δεν προσφέρονται δι'αρδευτικάς καλλιέργειας, είναι δυνατόν να γίνουν δενδροφυτίες με καρυδιές, φουντουκιές και καστανιές, αι οποίαι ευδοκιμούν εις μέγιστο βαθμό.(Μελέτη οικονομικής ανάπτυξης από την '' Αδελφότητα Λαιστινών'' από το βιβλίο Γ.Μέρτζιου ΛΑΙΣΤΑ Ζαγορίου Ιωαννίνων)
Παρασκευή 24 Απριλίου 2009
Ευχαριστίες για το φωτογραφικό υλικό
Οφείλουμε να ευχαριστήσουμε τις οικογένειες των κ.Ποάλα,Κάσσου,Μέμου,Ντάφη,Τάφα,Σαχρώνη,Γρίβα,Καρβούνη,Παυλίδη,Πιπίκου,Βέη που συνεργάστηκαν στην δημιουργία του φωτογραφικού αρχείου της Λάιστας ,πρωτοβουλία που ανέλαβε να οργανώσει ο Ε.Ο.Σ. Λάιστας με την δική μας συνδρομή,το καλοκαίρι πριν δύο χρόνια.
Πέμπτη 23 Απριλίου 2009
ΕΔΩ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Η ΔΙΑΦΟΡΑ
Η σύγκριση με τα άλλα Ζαγοροχώρια είναι αναπόφευκτη.Σ΄όλα τα χωριά του ορεινού όγκου των Ζαγορίων, το Βουνό βρίσκεται πάνω από τα κεφάλια των επισκεπτών του.Η ανθρώπινη ύπαρξη συρικνώνεται και τείνει να εκμηδενιστεί, συγκρινόμενη με την μεγαλειότητα του όγκου.Στην Λάιστα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.Καταξιώνεται ο δεσμός του ανθρώπινου στοιχείου με την φύση ,καθότι οι αναλογίες των αποστάσεων του χωριού από τα Τύμφη Όρη και των γύρω ορεινών όγκων τοποθετούν τον επισκέπτη στην κορυφή και τον καθιστούν εργοδηγό και ρυθμιστή.Η καταστροφή στον τελευταίο μεγάλο πόλεμο υποβάθμισε το χωριό, στην κλίμακα της αρχιτεκτονικής αυθεντικότητας. Αυτή η καταστροφή πιστεύουμε ότι λειτούργησε σαν καταλύτης διατήρησης της αυθεντικότητας.Μία αυθεντικότητα που δεν έχει να κάνει με την αρχιτεκτονική διατήρηση, αλλά με την ενέργεια που εκπέμπει το μέρος δηλαδή με τους ανθρώπους της ,που είναι ακόμη αυθεντικοί.
Λαιστινές κατοικίες
Οικία Φείδα.
Οικία Παπαθανασίου.
Οικία Ματζάρη.
Οικία Νάνα
Οικία Ζαμπογιάννη-ΜέμουΣτιγμιότυπα από την καθημερινή ζωή των Λαιστινών από τα παλιά χρόνια μέχρι σήμερα.
Ο Φόρης και η ΚυραΔέσποινα.
Ο Κ αρβούνης στο Φλάμπουρο.
O Tάφας και το ακορντεόν.
Ο Γρίβας και το Deutz.
Τρίτη 14 Απριλίου 2009
Η πρώτη φορά
Ήταν βράδυ του Σεπτέμβρη όταν ήρθα για πρώτη φορά .Η προσμονή μου για τη Λάιστα ήταν μεγάλη .Ο Νίκος είχε περιγράψει το μέρος με ασυνήθιστες λεπτομέρειες , αλλά και με μεγάλη περιγραφική δεινότητα.Η εντύπωσή που είχα στο μυαλό μου ήταν, ότι σίγουρα, θα αντικρύσω κάτι λιγότερο εκπληκτικό .Το πρωί, αυτό που αντίκρυσα, ήταν σίγουρα κάτι περισσότερο εκπληκτικό απ'αυτό που φανταζόμουν.Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
